Eerste MFO-6A Nieuwsbrief
Eerste MFO Niewsbrief
Het is vrijdag 5 februari en de eerste weken van de MFO 6A zitten er alweer op! Tijd om terug te blikken op wat er in die weken allemaal gebeurd is.
De eerste weken stonden vooral in het teken van theorie en schools leren. Op deze manier werd bijvoorbeeld de Minimi behandeld. Hoe werkt dat wapen nou en hoe bedien je het goed? Om de Minimi goed te leren beheersen is menig schot gelost, zowel in een simulatieomgeving als op de schietbaan. Volgens de soldaten is de Minimi toch wel een moeilijk wapensysteem. “Er komt veel bij kijken, het is niet even schieten.”
Niet alleen de Minimi, ook ZHKH (zelfhulp kameradenhulp) kwam aan bod. Het is, vanzelfsprekend, enorm belangrijk dat je als soldaat weet hoe je jezelf en een ander kunt helpen in het geval dat iemand gewond is geraakt. Hoe hebben de soldaten dat getraind? Doormiddel van simulaties, waarvan hieronder een afbeelding te zien is. Deze simulaties werden getraind in een speciale ruimte op de kazerne, waarbij de realiteit zo veel als mogelijk benaderd werd, inclusief de typerende geluiden en geur. Volgends soldaat Ntiamoah was het heel goed om op deze manier zo te trainen. “Zo een casus is wel echt goed. Je wordt gelijk getriggerd.”
Toen werd het tijd om het comfort van een dak boven het hoofd achter te laten en het veld in te gaan. Infanteristen leren hun vak immers te velde. Alles kwam aan bod zoals, verplaatsen, schuilbivakken, hinderlagen, aanvallen, enz. Daarnaast werd alles ook bij duister getraind, gelukkig hadden de militairen de beschikking over goede nachtzichtmiddelen. Een week vol nieuwe leerpunten; niet alleen ieder zijn rol in de hinderlaag, maar ook het gebruik van die kijker, “de Theon”. Daarnaast waren de omstandigheden bar met een week vol regen en kou. ‘Ik moest midden in de nacht wacht lopen en toen begon het hard te regenen, daarnaast was het koud. Maar het is jezelf er doorheen slaan.’ Vertelt soldaat Ntiamoah.
Zoals Ntiamoah al aangeeft verwachten wij dat militairen doorzetten, ook al zijn de omstandigheden niet ideaal. Beter gezegd, deze omstandigheden dwingen ons allen om goed voor jezelf en elkaar te (leren) zorgen. Dit klinkt makkelijk, maar is met weinig slaap, geen luxe en soms wat stress is dit erg moeilijk om gedisciplineerd vol te houden. Na een paar dagen hadden de mannen dit al aardig onder de knie, samen sta je sterker!
Na een week, waarin veel geleerd was en doorzettingsvermogen werd gevraagd vond een speciaal moment plaats. De soldaten die bij 42 Bataljon Limburgse Jagers, A Ganzen-Compagnie horen werden middels een speciaal moment welkom geheten. Het “kuikenshirt” werd onder andere uitgereikt, als voorbode om over een tijd gans te worden. Daarmee was de week bijna ten einde, tijd om de voeten te laten rusten en terug te kijken op een zware, maar leerzame week. Terugkijkend, afgelopen periode zijn niet alleen vaardigheden aangeleerd, er is ook gewerkt aan de instelling van de mannen. Wij gaan door waar anderen stoppen, wees trots wij vechten samen!
Voor elkaar, altijd!
